لپ تاپ مایکروسافت 15 اینچی مدل Surface Laptop 3-D i7 1065G7 32GB 1TB SSD Quadro

نقد و بررسی

“حد نهایی لپ‌تاپ MICROSOFT SURFACE BOOK 3 “

شرکت مشهور و محبوب مایکروسافت در اواخر سال 2015 طی رویدادی به‌ نام Windows 10 Devices، از محصول جدید خود یعنی SURFACE BOOK رونمایی کرد و ماهیت خاص سرفیس بوک را به تصویر کشید لپ‌ تاپی که به‌ لطف مکانیزم منحصربه‌فرد لولا، با جداشدن نمایشگر از کیبورد، در کسری از ثانیه به یک تبلت تبدیل می‌شود. سرفیس‌بوک در ابتدا نقطه‌ی شروعی برای یک ماجراجویی رؤیایی به‌نظر می‌رسید؛ اما مواردی همچون عملکرد ناپایدار دستگاه در جابه‌جایی بین پردازنده‌ی گرافیکی مجزا و یکپارچه حین جداسازی نمایشگر، فقدان پورت‌ آینده‌نگرانه‌ی USB-C باعث شد تا لپ‌تاپ مایکروسافت چندان مورد توجه کارشناسان و کاربران قرار نگیرد. اما حالا نسل سوم سرفیس بوک ها روانه بازار شده و توانسته است خود را از بسیاری از مشکلات نسل قبلی رهایی ببخشد.

ساختار و جنس بدنه:

پس از نیم‌دهه فعالیت به‌نظر می‌رسد مایکروسافت کماکان به طراحی قدیمی‌اش افتخار می‌کند و از آن رضایت دارد، چرا که تفاوت ساختاری و ظاهری سومین نسل سرفیس‌بوک SURFACE BOOK 3 با نسل نخست و دوم آن تقریبا به صفر می گراید. حاشیه‌های قطور و سنگین‌بودن بخش نمایشگر، محدودیت‌‌های مربوط به پردازنده (ناتوانی در به کاربردن پردازنده کلاس H) و پایداری نه‌چندان زیاد لولا از جمله‌ نکات منفی هستند که مایکروسافت در تولید سرفیس‌بوک به‌جان می‌خرد. در شرایطی که لپ‌تاپ‌های بالارده‌ی عادی رو‌ز به‌ روز به‌‌ مدد نمایشگرهای کم‌حاشیه یا حتی تمام‌ صفحه جمع‌ و جورتر و جذاب‌تر می‌شوند، لپ‌تاپ هیبریدی سرفیس‌بوک 3 برای ارائه‌ی تجربه‌ی کاربری مناسب در حالت تبلت، همچون دو نسل پیش، حاشیه‌های قطوری را دور تا دور نمایشگرش می‌بیند. آنچه بخش تبلت سرفیس بوک 3 را روی کیبورد نگه می‌دارد، مکانیزمی موسوم به Muscle Wire Lock است. این مکانیزم در حقیقت مفتولی از جنس آلیاژ حافظه‌دار تیتانیوم و نیکل را در بطن خود دارد که درست‌مانند عضله منقبض می‌شود و دو قسمت دستگاه را در دو گوشه‌ی لولا به‌ هم چفت می‌کند. بدین‌ترتیب می‌توان سرفیس‌بوک را علاوه‌ بر تبلت و لپ‌تاپ، در حالت استودیو نیز به‌کار گرفت؛ حالتی که در آن نمایشگر برگردانده‌شده و پشت به کیبورد به لولا چفت می‌شود.

از بحث لولا و حاشیه‌ی نمایشگر که بگذریم، سرفیس‌بوک کماکان در زمینه‌ی کیفیت و دقت ساخت از پیشروان دنیای لپ‌تاپ به‌حساب می‌آید؛ پوشش گوریلا گلس محفاظ نمایشگر کل نمای جلو را پوشانده است و خبری از حاشیه‌های پلاستیکی یا نوار لاستیکی بین پنل و قاب نمایشگر نیست، بدنه‌ی منیزیومی و کاملا یکپارچه‌ی دستگاه ساختاری سبک و پوششی مات دارد که به‌راحتی آثار لک و اثر انگشت را روی خود نمی‌پذیرد و در نهایت پنجره‌ی چهارخانه‌‌ای نیز از پشت دستگاه برق می‌زند و به ما گوشزد می‌کند که با محصولی از مایکروسافت طرف هستیم.

SURFACE BOOK 3 برخلاف سرفیس لپ‌تاپ یا سرفیس پرو، تنها در رنگ خاکستری به‌فروش می‌رسد؛ اما تصور می‌کنیم که بدنه‌ی مشکی مات می‌تواند شکوه و جلال دوچندانی را به‌ لپ‌تاپ گران‌قیمت مایکروسافت ببخشد.

نمایشگر:

شرکت مایکروسافت همچون گذشته در بخش نمایشگر و صفحه نمایش حرف زیادی برای گفتن دارد و این بار در SURFACE BOOK 3، از صفحه نمایش 15 اینچی با پنل فوقالعاده با کیفیت IPS با رزولوشن 3240 در 2160 پیکسل بهره می برد. تراکم پیکسلی نمایشگر 260 پیکسل بر هر اینچ می باشد که از این رو کاربران این دستگاه، از کیفیت نمایش متون گرفته تا عکس‌ها و دیگر محتوا راضی خواهند بود.

زاویه‌ی دید این نمایشگر فوق‌العاده است و به لطف لولای کاربردی و انعطاف پذیر و همینطور حالت تبلت، تماشای فیلم و ویدئو در نمایشگر بزرگ این لپ‌تاپ واقعا لذت‌بخش است. نسبت نمایشگر 3 به 2 برای تهیه محتوا، وب‌گردی، مطالعه کتابو نوت برداری کاملا مناسب است.

مشخصات فنی:

شرکت مایکروسافت برای پردازنده مرکزی این لپ تاپ یکی از کم مصرف ترین پردازنده های موجود شرکت Intel یعنی Core i7 1065G7 را انتخاب کرده است. این پردازنده که مجهز به 4 هسته حقیقی و 8 هسته مجازی و فرکانس پردازنده پایه 1.3GHz بوده، برای کلیه امور روزمره، پردازش های نسبتا سنگین، برنامه نویسی و امور گرافیکی نیمه سنگین مناسب می باشد. این پردازنده که از نسل دهم یا همان Ice Lake شرکت اینتل است با حافظه کش 8MB و اورکلاک 3.9GHz از مناسب ترین گزینه ها برای لپ تاپ های اقتصادی به شمار می رود. بنچمارک این پردازنده در حالت کلی عدد فوق العاده 9008 می باشد. ذکر این نکته نیز حائز اهمیت است که پردازنده های نسل دهم سری G7 شرکت اینتل به دلیل تغییرات گسترده در معماری آنها نسبت به نسل های گذشته قدرت های به مراتب قوی تری دارند (با ثابت ماندن مصرف انرژی) و با افزایش دو برابری تعداد هسته ها و حافظه Cache دستگاه، گزینه های ایده آلی برای کارهای نیمه سنگین محسوب می شوند (قدرت این پردازشگر با یک پردازنده Core i5 10300H برابری می کند).

این پردازنده کم مصرف اینتل با توان حرارتی 15 وات، از باس رم DDR4-3200 و LPDDR4-3733 با سرعت باس ۴ گیگاترنسفر بر ثانیه استفاده می کند. ظرفیت حافظه رم این دستگاه 32 گیگابایت می باشد.

این دستگاه علاوه بر کارت گرافیک آنبرد از نوع Intel® Iris® Plus Graphics از گرافیک مجزا RTX 3000 با حافظه گرافیک مجزای 6 گیگابایتی استفاده می کند. در بخش پردازنده ی گرافیکی این دستگاه برای انچام امور گرافیکی سنگین و حرفه ای کاملا مناسب می باشد. در بخش ظرفیت، این دستگاه یک ترابایت اس اس دی دارد.

حمل‌پذیری آسان و شارژدهی مناسب جزو ویژگی‌های اصلی اولترابوک یا هر دستگاه حمل‌پذیر دیگری به‌شمار می‌آید. SURFACE BOOK 3 سیزده اینچی به‌دلیل ماهیت منحصربه‌فردش از باتری دو تکه‌ای برای تأمین انرژی موردنیازش بهره می‌برد؛ تکه‌ی اصلی با ظرفیت نامی ۶۷ وات‌ساعت در بخش نمایشگر و دیگری برای قدرت‌بخشیدن به SURFACE BOOK 3 در حالت تبلت با ظرفیت ۲۳ وات‌ساعت، پشت نمایشگر جای دارد. بدین‌ترتیب SURFACE BOOK 3 با منبع انرژی ۹۰ وات‌ساعتی‌اش یکی از حجیم‌ترین باتری‌های بازار لپ‌تاپ‌ها را دراختیار دارد. از سوی دیگر برای شارژ این باتری، مایکروسافت شارژر ۱۲۷ واتی جدیدی را دراختیار کاربر قرار می‌دهد که برخلاف شارژر ۱۰۰ وات‌ساعتی نسل گذشته، حتی تحت بارهای پردازشی شدید نیز در تأمین انرژی دستگاه با مشکل مواجه نمی‌شود. شارژر SURFACE BOOK 3 به‌روی خود پورت USB با توان شارژ ۷ واتی را نیز می‌بیند که می‌تواند برای شارژ گوشی هوشمند کاربر به‌کار آید.

جمع بندی:

چنانچه از علاقه‌مندان ایده‌ی لپ‌تاپ هیبریدی مایکروسافت و از معدود هم‌میهنان مان هستید که از عهده‌ی قیمت گزاف آن برمی‌آیید، به‌نظر می‌رسد که اکنون زمان مناسبی برای خرید SURFACE BOOK 3 باشد! لپ‌تاپ گران‌قیمت مایکروسافت به‌لطف حس‌وحال منحصربه‌فرد ناشی از ساختار منیزیومی، کیفیت ساخت فوق‌العاده‌ و لولای عجیبش کماکان برایمان جذابیت دارد؛ اما دیگر مانند نسخه‌ی ابتدایی چشم‌ها را نمی‌رباید، حاشیه‌های قطور نمایشگر، لقی نسبتا زیاد لولا، ترک‌پد کوچک، فقدان پورت تاندربولت ۳ و اسپیکرهای کوچک از جمله‌ی مهم‌ترین ضعف‌های سخت‌افزاری سرفیس‌بوک ۳ هستند. فارغ از موارد یادشده، به‌نظر ما، بنیادی‌ترین مشکل سرفیس‌بوک نه خود دستگاه، بلکه به تجربه‌ی ناکارآمد ویندوز در تعامل لمسی بازمی‌گردد.